افتخار باز گذاشتن در خانه علی علیه السلام به مسجد
حدیث سدّ الأبواب
وقتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مسجد مدینه را ساخت، خانههایی در کنار آن بنا نهاد که زنان خویش را در آن مسکن داد، برای علی بن ابیطالب علیه السلام نیز منزلی در کنار منزل خود ساخت.
یاران آن حضرت نیز هر یک حجرهای در اطراف مسجد ساخته و ساکن شدند که درهای همه آن منازل به مسجد باز میشد و آنها به خانههای خویش از درون مسجد رفت و آمد میکردند.
تا آن که وحی الهی نازل شد که به جز در منزل رسول خدا صلی الله علیه و آله و در منزل علی بن ابیطالب باید همه درها بسته شود.
به دنبال این فرمان رسول خدا فرمود: سدّوا هذهِ الابوابَ الاّ بابَ علیٍّ ؛ «همه این درها را ببندید، مگر در خانه علی بن ابیطالب را .»
مردم در این باره به گفتگو برخاستند. پیامبر اکرم در میان مردم بپاخاست، و بعد از حمد و ثنای خداوند فرمود:
من از طرف خدا به گرفتن و بستن درها به جز در خانه علی بن ابیطالب مأمور شدهام و شما پشت سر من گفتگو کردهاید، من از پیش خود نه دری را بستهام و نه باز کردهام، لیکن به چنین کاری مأمور شدم و اطاعت کردم. (1)
عن ابن عباس قال: لمّا سدّ رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الابواب الشّارعة الی المسجد الاّ باب علیٍّ علیه السلام ضجّ اصحابه من ذلک فقالوا یا رسول الله لم سددت ابوابنا و ترکت باب هذا الغلام!
فقال صلی الله علیه و آله و سلم انّ الله تبارک و تعالی امرنی بسدّ ابوابکم و ترک باب علیٍّ ...
از ابن عباس نقل شد که پس از بیانات رسول خدا صلی الله علیه و آله همه درها گرفته و بسته شد، به جز دری که امیرالمؤمنین علیه السلام به مسجد داشت.
در زمان بنی امیّه که مسجد النبّی را وسعت دادند همه آن حجرهها جزو مسجد گردید .
پینوشت:
1- علل الشرایع، باب 154، ص 201/ بحارالانوار، ج 39، ص 19- 35، به طور مشروح آورده است / مسند احمد، ج 2، ص 26/ مستدرک حاکم، ج 3، ص 125.
منبع:
امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج 9 .